Interne schoolinfo
Als ik me de vraag stel hoe de Europese school mijn leven heeft beïnvloed en zelfs bepaald, kan ik het niet nalaten te denken aan die 'back-to-school' toespraak - ik moet elf jaar oud zijn geweest - die een onuitwisbare stempel op mij heeft gedrukt. "Jullie zijn de pijlers van het Europa van morgen", heeft de heer Al op ons ingehamerd, of was het de heer Wuttke? De pijlers van Europa is geen kleinigheid! Het dragen van de hoop van een visionair voor toekomstige generaties. En hoe kon ik, vanaf 1,60 m hoogte, deze droom laten uitkomen?
De eerste les die ik leerde was dat je moet tellen. Tel voor anderen en niet op anderen.
Was ik anders? Ik moest dit begrijpen, dus om niet verpletterd te worden door de meerderheid, moest ik het domineren. Op het podium. De enige plek waar ik alles vergat, waar de wereld om mij heen niet meer bestond, alleen het gevoel van het verspreiden van plezier zodat mensen meer zouden vragen, ook al was het in die tijd alleen maar een kwestie van het afleggen van openbare vioolexamens.
De Europese school voedde mij met zijn diversiteit, bevrijdde mij van een familiestructuur die te rigide was voor mijn dromen. Daarbinnen voelde ik me vrij en mocht ik verder dromen dan de microkosmos waarin ik opengbloeid ben. Ik kan me niet herinneren dat ik gepest werd, de meeste van mijn leerkrachten waren aardig voor mij en ik vond het vanzelfsprekend om met vriendelijkheid te worden behandeld, tot de dag dat ik gedwongen werd om mijn opleiding in een andere school in Brussel voort te zetten en ik begreep wat er zo bijzonder aan was.
In mijn 35 jaar durende carrière heb ik de hele wereld gereisd en er is geen land waar ik niet heb geprobeerd om de taal te leren (met wisselend succes) en dit is ook te danken aan de openheid naar de wereld, de culturen en de talen waarin elke leerling op de Europese school wordt ondergedompeld!
De dag dat ik een school voor mijn zoon moest kiezen, zocht ik een opleiding die leek op de opleiding die ik had gehad. De Europese school is echt uniek!